Słowenia z dziećmi – Koroška – szlak pieszy „gozdna učna pot kapelvald”

Po naszym pobycie na campingu nad jeziorem Bled, przenieśliśmy się w inna cześć Słowenii – Koroška.

Wybór był zupełnie przypadkowy, szukałam noclegu bliżej granicy z Austrią bo powoli zbliżał się czas naszego wyjazdu i chcieliśmy trochę skrócić sobie drogę powrotną:).

Wybór był przypadkowy ale jakże udany. Region Koroška jest przepiękny. Lasy i łagodne góry. Na usta cisną mi się tylko słowa: uroczo, sielankowo. Bo tak tam było. I pusto – czemu, nie wiem, ale w ośrodku w którym się zatrzymaliśmy, byliśmy jedynymi gośćmi. Nie to żeby nam to jakoś szczególnie przeszkadzało ;). Tylko myślę, ze np. w Polsce byłoby pełno turystów – w końcu to sezon wakacyjny :).

Prawdopodobnie z tym właśnie faktem wiąże się jedyna wada tego regionu – trudno znaleźć smaczne jedzenie w restauracji. Strasznie chcieliśmy spróbować tradycyjnej Słoweńskiej kuchni ale niestety nie udało nam się to. Zjedliśmy za to pizzę (nawet była całkiem Ok) i średnie kiełbaski. Może następnym razem lepiej trafimy :).

W Koroška zatrzymaliśmy się w Ribnica na Pohorju, niedużej ale bardzo zadbanej miejscowości. Zreszta wszystkie mijane po drodze miejscowości były bardzo zadbane. Bardzo czysto i mili ludzie :).

Spędziliśmy tam jeden cały dzień i bardzo chcieliśmy pójść sobie gdzieś w góry ale nie chcieliśmy nigdzie daleko jechać. Oczywiście szukaliśmy też czegoś co podpasuje naszym dzieciom.

Wybór padł na pętlę „gozdna učna pot kapelvald„, która swój start i koniec ma w miejscowości Josipdol. Szlak ma około 4km i jest przyjemny. Jest dosyć kiepsko oznaczony więc polecam ściągnąć sobie trasę gps – nie będziecie się martwić, ze się zgubicie, ja ściągnęłam z tej strony: https://www.druzinski-izleti.si/regije/koroska/josipdol.html

Trasa jest różnorodna, idzie się miasteczkiem i lasem, mniej więcej po środku wychodzimy na piękną łąkę z której roztacza się cudna panorama. Na tej łące siedzieliśmy ponad godzinę, plotłam wianek, dzieci robiły różne akrobacje.

Po drodze jest stara chata-skansen, można sobie wejść i obejrzeć stare naczynia bądź narzędzia (chata wyglada na zamkniętą ale tak nie jest, trzeba tylko nacisnąć klamkę ;)).

Zaraz obok chaty znajduje się malutki zbiornik wodny. Malutki ale za to ile tam się dzieje – moje dzieci nie mogły stamtąd odejść! Widzieliśmy kijanki, żaby i żmiję wodną! Ważki i wodne robaczki. Ślimaki i małe żmijki. Moje dzieci były zachwycone, nie mogły się napatrzeć na te wszystkie żyjątka!